Waste tires need to be assessed and controlled as vehicle tires have an impact on the ecosystem when they have completed their useful life. Polymers commonly used both in the construction industry and in other sectors can be used as a binder in concrete as well as in the repair and strengthening of hardened concrete. In this study; the effect of waste tire usage on the properties of polymer concrete was investigated. Unsaturated polyester resin, 0-1 mm and 0-4 mm fine aggregate and 4-16 mm coarse aggregate with two different diameters (0-1 mm and 0-4 mm) waste tire 0% -5% - 12.5% - 20% of the fine aggregate has been used instead. The resin (polyester) / aggregates ratio is used as 15% -85%, 20% -80%, 25% -75%. The bending strength, abrasion, ultrasonic pulse velocity test, Schmidt surface hardness, stress-strain relation and 3, 7 and 28 days compressive strength tests were made on the produced samples and results were evaluated. As a result, as the waste tires ratio increases, the compressive and bending strength decreases, ductility and workability increase. When the Schmidt surface hardness test and the compressive strength results are related, it is determined that there is a 96% similarity in the regression line.

Araç lastikleri faydalı ömrünü tamamladığında ekosistemi etkilediğinden dolayı, atık lastiklerin değerlendirilmesi ve kontrol altına alınması gerekmektedir. Gerek inşaat sektöründe gerekse de diğer sektörlerde yaygın olarak kullanılan polimerler ise, beton içerisinde bağlayıcı olarak kullanılmasının yanı sıra sertleşmiş betonun onarımı ve güçlendirilmesinde de kullanılabilmektedir. Bu çalışmada; polimer betonların özelliklerinde atık lastik kullanımının etkisi araştırılmıştır. Bağlayıcı olarak doymamış polyester reçinesi, 0-1 mm ve 0-4 mm ince agrega ve 4-16 mm iri agrega ile iki farklı çapta (0-1 mm ve 0-4 mm) atık lastik %0- %5- %12.5- %20 oranlarında ince agrega yerine kullanılmıştır. Reçine (polyester)/dolgu oranı %15-%85, %20-%80, %25-%75 olarak kullanılmıştır. Üretilen numuneler üzerinde eğilme dayanımı, aşınma, ultrases geçiş hızı, Schmidt yüzey sertliği, gerilme-şekil değiştirme ilişkisi ve 3, 7 ve 28 günlük basınç dayanımı deneyleri yapılarak sonuçlar değerlendirilmiştir. Sonuç olarak atık lastik oranı arttıkça basınç ve eğilme dayanımı azalmış, süneklik ve işlenebilirlik de artmıştır. Yüzey sertliği deneyi ile basınç dayanımı sonuçları ilişkilendirildiğinde regresyon çizgisinde %96 oranında benzerlik olduğu tespit edilmiştir.