The purpose of this research is to determine the levels of disaster consciousness perceptions of 112 Emergency Medical Services (EMS) workers and to offer suggestions for improvement levels of disaster consciousness perceptions of 112 EMS workers based on the findings obtained from the research. The population of the research consists of 338 personnel working in 39 EMS stations in Balıkesir province. It was targeted that the population would be reached, but 70.7% could be reached. As a data collection tool, `Individual Characteristics Form` consisting of 21 questions prepared in accordance with the literature reviewed and `The Scale of Perception of Disaster Preparedness` were used. The data were analyzed using SPSS 21.0 package program. In these analyzes, descriptive statistical values are presented in percent, number, and averages. `Kruskal Wallis H Test` and `Mann-Whitney U Test` were used to evaluate the differences between the scale point averages and the independent variables affecting the disaster preparation perception. According to the results of the research, the perception of disaster preparedness of personnel who receive disaster education, participate in disaster drills, have disaster experience, and who receive the disaster education as theoretical and practical is higher than those of other. The post-disaster phase perception of women personnel is high than men personnel. In line with the research results, it can be suggested reorganizing and improving presentation techniques of the disaster educations, the addition of at least one `basic disaster awareness` or `disaster culture` course to the educational curriculum at all levels in relation to educational programs, as compulsory course, not keeping the period between the trainings long, and provision of the workers' participation during the preparation of disaster plans.

Bu araştırmanın amacı, 112 Acil Sağlık Hizmetleri (ASH) çalışanlarının afet bilinç algı düzeylerini belirlemek, araştırmadan elde edilen bulgulardan yola çıkarak bu çalışanların afet bilinç algı düzeylerini geliştirmeye yönelik öneriler sunmaktır. Araştırmanın evrenini Balıkesir ilinde bulunan 39 adet 112 ASH istasyonunda çalışan 338 kişilik personel oluşturmaktadır. Evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiş ancak % 71.59'una ulaşılabilmiştir. Veri toplama aracı olarak, literatür doğrultusunda hazırlanan 21 soruluk `Bireysel Özellikler Formu` ve `Afete Hazırlık Algısı Ölçeği` kullanılmıştır. Veriler SPSS 21.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bu analizlerde betimsel istatistik değerleri, yüzde, sayı ve ortalamalar ile sunulmuştur. Afete hazırlık algısını etkileyen bağımsız değişkenler ile ölçek puan ortalamaları arasındaki farkların değerlendirilmesinde `Kruskal Wallis H Testi` ve `Mann-Whitney U Testi` kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, afet eğitimi alan personel oranı yüksek; afet tatbikatına katılan, iş yerinde afet planı olan ve kendini afete hazır hisseden personel oranı oldukça düşüktür. Afet eğitimi alan, afet tatbikatına katılan, afet deneyimi olan ve afet eğitimini teorik ve uygulamalı olarak alan personelin afete hazırlık algıları diğer personele göre daha yüksektir. Kadın personelin afet sonrası evresi algısı erkek personele göre daha yüksektir. Çalışma sonuçları doğrultusunda afet eğitimlerinin sunuş yöntemlerinin düzenlenmesi, geliştirilmesi, eğitim programları ile ilgili olarak her düzeyde eğitim müfredatına, mümkünse zorunlu ders olarak, en az bir `temel afet bilinci` veya `afet kültürü` dersi eklenmesi, eğitimler arasındaki periyodun uzun tutulmaması, afet planlarının hazırlanması aşamasında çalışanlarının katılımının sağlanması önerilebilir.