This study was conducted to examine the relationship between parental self-efficacy beliefs and parents' perceptions of their child's problem behaviors. Parents' belief in self-efficacy is an important variable in their decisions, attitudes and actions about their children. This study aims to research whether there is a meaningful relationship between the parental self-efficacy of the parents in the study group and their discomfort, the causal factors and the level of coping with the problem behavior of their children.Research, was carried out on the parents of Bilkent İhsan Doğramacı Foundation Primary School. 298 parents (140 mothers and 158 fathers) who were involved in the research filled the form called Parental Efficacy Scale, regarding to their self-efficacy beliefs and filled Problem Behavior Scale-Parent Form which includes Problem Behavior Scale-Parent Form-Discomforting Behavior, Problem Behavior Scale-Parent Form-Causal Factors and The Problem Behavior Scale-Parent Form-Coping regarding to their child's problems behaviors. Study was done by the screening model for the relationship to interpret the parents' self-efficacy beliefs according to the perceptions of the variables of their child's behavioral problems. One-sample t-test was seperately used to test whether mothers and fathers average competence score of the scale is significantly different from the average value of the scale. Competence scale scores of parents obtained from the relationship, the two groups showed no significant difference between the mother and father to determine whether the data on unrelated samples t-test. Pearson Product Moment Correlation Coefficients were calculated to investigate parental efficacy scale scores obtained with problem behavior scale-disturbance level, causal factors, and coping scores between the presence of a relationship. All the data obtained were analyzed by SPSS 13.0 for Windows software.In this study, it is occurred that parents have high level Parental Self-Efficacy. Moreover, there is a meaning full relationship between mothers? and fathers? Parental Self-Efficacy. Research findings show that mothers? Parental Self-Efficacy is higher than fathers? Parental Self-Efficacy. In this study, the relation between Parental Self-Efficacy and the parents? perception of their chils?s problem behaviors were examined. In conclusion, it was found out that there is not a meaningful relation between the Parental Self-Efficacy and their discomfort in their childs? problem behavior, causal factors for behavioral problems and coping with behavior problems.Finally, it?s examined whether there is a siginificant and inverse relationship between ?effective parenting and active participation to education? and ?parents? perception of their children?s behaviour problems? for both mothers and fathers seperately. The results have shown that there is a significant and inverse relationship between ?effective parenting style and intolerance to hindered behaviours? and ?negative coping strategies to overcome childeren?s behaviour problems? for both mothers and fathers. In addition a significant and inverse relationship was found between ?fathers? effective parenting and preventive coping strategies as active participation to education? and also ?intolerance to hindered behaviour of their children?.Results were interpreted according to the researches in this field and suggestions were made depending on the results. It is believed that the results of the research will support the planning and applications of the psychological counseling and guidance studies while they will be lighting different studies based on Self-Efficacy.Key Words: Parental Self-Efficacy; Self-Efficacy; Parenting; Problem Behaviours.

Bu çalışma, anne-babaların öz-yeterlik inançları ile çocuklarının problem davranışlarına yönelik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Anne-baba öz-yeterliği inancı ebeveynlerin çocuklarına yönelik karar, tutum ve eylemlerinde önemli sayılabilecek bir değişkendir. Araştırmada araştırma grubunda yer alan anne ve babaların öz-yeterlik inanç düzeylerinin belirlenmesi ve öz-yeterlik inançları ile çocuklarının problem davranışlarına yönelik olarak problem davranışlarından rahatsızlık duyma, problem davranışlara yönelik nedensel faktörler ile problem davranışlar ile başa çıkma düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunup bulunmadığının incelenmesi hedeflenmiştir.Araştırma, İhsan Doğramacı Vakfı Özel Bilkent İlköğretim Okulu velileri üzerinde yürütülmüştür. Araştrmaya katılan 298 anne ve baba (140 anne ve 158 baba), anne-baba öz-yeterliği inançları ile ilgili olarak ?Ana-Babalık Yetkinliği Ölçeği?, çocuklarının problem davarnışlarına yönelik algıları ile ilgili olarak da ?Problem Davranış Ölçeği-Anne-Baba Formu-Rahatsız Edici Davranışlar?, ?Problem Davranış Ölçeği-Anne-Baba Formu-Nedensel Faktörler? ile ?Problem Davranış Ölçeği-Anne-Baba Formu-Başa Çıkma? ölçeklerini içeren ?Problem Davranış Ölçeği-Anne-Baba Formu?nu doldurmuşlardır.Çalışma, anne-babaların öz-yeterlik inançlarının çocuklarının davranış problemlerine yönelik algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesine yönelik olarak ilişkisel tarama modeli ile yapılmıştır. Anne ve babaların yetkinlik ölçeğinden aldıkları puan ortalamalarının, ölçeğin beklenen ortalama değerinden anlamlı olarak farklı olup olmadığını test etmek için, anne ve babalar için ayrı ayrı tek örneklem t-testi uygulanmıştır. Ana?Babalık Yetkinliği Ölçeği'nden elde edilen puan ortalamalarının, ilişkisiz iki grup olan anne ve babalar arasında anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini incelemek amacıyla veriler üzerinde ilişkisiz gruplar t-testi uygulanmıştır. Ana?Babalık Yetkinliği Ölçeği'nden elde edilen puanlar ile problem davranış ölçeği?rahatsızlık derecesi, nedensel faktörler ve başa çıkma puanları arasında anlamlı bir ilişkinin varlığını araştırmak için de Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayıları hesaplanmıştır.Çalışmada anne ve babaların yüksek düzeyde öz-yeterlik inancına sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca annelerin öz-yeterlik inancı ile babaların öz-yeterlik inancı arasındaki fark anlamlı bulunmuştur. Araştırma bulguları annelerin öz-yeterlik inancının babaların öz-yeterlik inancından yüksek olduğunu göstermektedir. Araştırmada anne-babaların öz-yeterlik inançları ile çocuklarının problem davranışlarını algılamaları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma sonucunda, anne-babaların öz-yeterlik inançları ile çocuklarının problem davranışlarından rahatsızlık duyma, problem davranışlara yönelik nedensel faktörler ve problem davranışlarla başa çıkma boyutlarında anlamlı ilişki bulunamamıştır.Son olarak anne-babaların etkili anababalık yapabilme ve eğitime aktif katılımları ile çocuklarının problem davranışlarını algılamaları arasında anlamlı bir ilişki bulunup bulunmadığına bakılmıştır. Elde edilen bulgular hem anne hem de babaların etkili anabalık yapabilmeleri ile çocuklarında görülen engellenmeye tahammülsüzlük davranışı ve çocuklarının problem davranışları ile olumsuz başa çıkma yöntemleri arasında ters ve anlamlı bir ilişki bulunduğunu göstermiştir. Ayrıca babaların etkili anababalık yapabilmeleri ile çocuklarının problem davranışlarıyla önleyici başa çıkmaları arasında olduğu gibi eğitime aktif karılımları ile çocuklarının engellenmeye tahammülsüzlük davranışları arasında anlamlı ve ters bir ilişki bulunmuştur.Elde edilen bulgular alan yazın doğrultusunda yorumlanmış ve bulgulara yönelik öneriler belirtilmiştir. Araştırma bulgularının anne ve babalarla gerçekleştirilecek olan psikoloik danışma ve rehberlik çalışmalarının planlanmasında ve uygulanmasında destek sağlayacağına, bununla birlikte anne-baba öz-yeterlik inancına yönelik olarak yapılacak farklı çalışmalara ışık tutacağına inanılmaktadır.Anahtar Sözcükler: Anne-baba öz-yeterliği; öz-yeterlik; anne-babalık; etkili anne-babalık; problem davranışlar.