The aim of this study was to determine the effect of mathematics teaching with active learning approach on students' academic achievement, attitude towards mathematics, and to determine the effect of the persistence of learned knowledge and students' views about active learning approach. Mixed method has been preferred for this study in which used more than one data collection method and the methods of analysis. Quasi-experimental research method has been used in this research. The study group of the research consisted of 7 students (A and B branches) with 24 students studying in a secondary school affiliated to the Ministry of National Education in Sivas in the 2017-2018 academic year. 7/A branch was determined as experimental group, furthermore 7/B branch was determined as control group. The math attitude scale as pre-test and final test was applied to both the experimental and the control groups. Finally, both the achievement test and the retention test consisting of similar questions were applied to both groups 4 weeks after the end of the application. The application lasted a total of 33 hours (7 weeks). During 33 lesson hours, mathematics education was conducted with the students in the experimental group by using the active learning approach. In the control group, traditional teaching methods continuedto be used.As a result of the research, it has been determined that the achievement of students with active learning approach in teaching rational numbers is increased more than traditional teaching method. There was no statistically significant difference between the retention test results after the end of the application. There was no statistically significant difference between the results of retention test after the application. According to the results obtained from the attitude scale applied to both groups before the study, it was determined that the attitudes of the students towards mathematics were similar in general before the application, while it was determined that the attitudes towards mathematics of the group that was taught with active learning approach were different. This difference after active learning approach was found to be statistically significant. In the scope of the study, when the active learning method was applied, it was determined that the students in the group applied an active learning approach as a student-centered, collaborative approach that provides active participation and active learning, improves critical and creative thinking. This group of students have tried to explain the active learning approach often entertaining, making the teacher more understanding, making the lesson endearing and not boring, self-confidence. After the study, it was concluded that active learning method enables students to see themselves as more motivated, self-confident and believing that they will be successful. It was also determined that they realized why they learned the mathematical knowledge they learned. It was determined that the most difficult situations for students to process mathematics lessons with the active learning approach were the problems caused by the classroom environment, the lack of attention and not working with the group. Moreover, according to the data obtained from the questionnaire forms applied to the experimental group students, the majority of the students used positive expressions about the active learning approach.Key words:Mathematic Teaching, Active Learning Approach, Academic Achievement, Retention, Attitude.
Araştırma, aktif öğrenme yaklaşımıyla matematik öğretiminin, öğrencilerin akademik başarılarına, matematiğe olan tutumlarına, öğrenilen bilgilerin kalıcılığına etkisini saptamak ve aktif öğrenme yaklaşımı ile ilgili öğrenci görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Birden fazla veri toplama yöntemi ve analiz şekilleri kullanılan bu çalışmada karma araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılında Sivas ili merkezinde yer alan Milli Eğitim Bakanlığına (MEB) bağlı bir ortaokulda öğrenim görmekte olan 24'er kişilik 7. sınıf (A ve B şubeleri) öğrencileri oluşturmaktadır. 7-A şubesi deney grubu, 7-B şubesi kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Her iki gruba ön test ve son test olarak matematik başarı testi ve tutum ölçeği uygulanmıştır. Çalışma bitiminden 4 hafta sonra matematik başarı testi ile benzer sorulardan oluşan kalıcılık testi grupların ikisine de uygulanmıştır. Uygulama toplam 33 ders saati (7 hafta) sürmüştür. Deney grubundaki öğrencilerle 33 ders saati boyunca, aktif öğrenme yaklaşımıyla matematik eğitimi gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubunda ise, geleneksel öğretim yöntemleri kullanılmaya devam edilmiştir. Araştırma sonucunda, rasyonel sayılar konusunun öğretiminde, aktif öğrenme yaklaşımı uygulanan öğrencilerin başarılarında geleneksel öğretim yöntemine göre daha fazla artış sağlandığı belirlenmiştir. Uygulama bitiminden sonra yapılan kalıcılık testi sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark elde edilememiştir. Çalışma öncesinde her iki gruba uygulanan tutum ölçeğinden alınan sonuçlara göre, öğrencilerin uygulama öncesinde genel olarak matematiğe yönelik tutumları benzer nitelikte iken, aktif öğrenme yaklaşımı ile matematik öğretimi yapılan grubun matematiğe yönelik tutumlarında farklılaşma olduğu belirlenmiştir. Aktif öğrenme yaklaşımı sonrasında oluşan bu farkın, istatistiksel olarak anlamlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma kapsamında aktif öğrenme yöntemi uygulanan gruptaki öğrencilerin aktif öğrenme yaklaşımını tanımlarken genel olarak, aktif katılımı ve etkin öğrenmeyi sağlayan, eleştirel ve yaratıcı düşünebilmeyi geliştiren, öğrenci merkezli, işbirlikli bir yaklaşım olarak tanımladıkları belirlenmiştir. Bu grup öğrencilerinin aktif öğrenme yaklaşımını sevme nedenlerini çoğunlukla eğlenceli olması, öğretmenin anlayışlı olması, dersi sevdirmesi, etkin öğrenmeyi sağlaması ve özgüven kazandırması olarak belirlenmiştir. Aktif öğrenme yöntemi uygulama öncesinde öğrencilerin öğrenmek için tekrar etme ve ezberleme, dinleme, soru çözme, not tutma, görerek öğrenme tekniklerini kullandıkları belirlenmiştir. Çalışma sonrasında aktif öğrenme yönteminin, öğrencilerin kendilerini daha iyi motive olmuş, özgüven kazanmış ve başarılı olacaklarına inanmış olarak görmelerini sağladığı sonucu elde edilmiştir. Ayrıca öğrendikleri matematiksel bilgileri neden öğrendiklerini fark ettikleri belirlenmiştir. Öğrencilerin aktif öğrenme yaklaşımıyla matematik dersi işlerken en çok zorlandıkları durumların, sınıf ortamından kaynaklanan sorunlar, grupla çalışamama, kavrayamama, strese girme, aktif olamama ve dikkat eksikliği olduğu belirlenmiştir. Ayrıca deney grubu öğrencilerine yapılan anket formlarından elde edilen verilere göre, öğrencilerin büyük çoğunluğu, aktif öğrenme yaklaşımıyla ilgili olumlu ifadeler kullanmışlardır.Anahtar kelimeler: Matematik Eğitimi, Matematik öğretimi, Aktif Öğrenme Yaklaşımı, Akademik Başarı, Kalıcılık, Tutum.