In the present study, the purpose was to examine the healthy lifestyle behaviors of university students according to their physical activity levels. A total of 545 students who studied at 5 different faculties of Süleyman Demirel University participated voluntarily to the study. The `Healthy Lifestyle Behaviors Scale-II`, which was developed by Walker et al. (1996) and which was adopted into Turkish by Bahar et al. (2008); and the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) were used to determine the physical activity levels of the participants. The data that were collected in the study were analyzed with the SPSS 22 Package Program. For paired comparisons, the Mann-Whitney U-test was used; and for multiple comparisons, the Kruskal Wallis test was used in the study. In order to determine the reason of the difference, the Post-Hoc Test was used; and to determine the relations among the variables, the Spearman's Correlation Test was used. In line with the analyses, it was determined that the healthy lifestyle behavior total score of the male students was 129±21,32; and that of the female students was 125±18,7, which meant there was a significant difference (p<0.05). It was also determined that as the MET score of the participants increased, so did the physical activity rates at a significant level. It was determined that the healthy lifestyle behavior total scores were high at stress management and spiritual development sub-dimensions. It was determined that having a chronic disease had a negative effect on the participation of the students to physical activity; and in addition, biting nails, doing yoga, and sleep durations did not have any significant effects on healthy lifestyle behaviors. Additionally, it was also determined that as the ages of the students who participated in the study increased, they were directed towards physical activity more; cycling was important for a healthy lifestyle; and as the cigarette smoked a day decreased, there appeared a negative and significant relation in the total scores of healthy lifestyle behaviors, interpersonal relations and health responsibility dimensions.
Bu çalışmada; üniversite öğrencilerinde sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının fiziksel aktivite düzeylerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Süleyman Demirel Üniversitesi beş farklı fakültede öğrenim gören toplam 545 öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada Walker ve ark.(1996) tarafından geliştirilen Bahar ve ark. (2008) tarafından yılında Türkçeye uyarlama çalışması yapılan `Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği-II` ve fiziksel aktivite düzeyleri belirlemek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA -International Physical Activity Questionnaire) kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 22 paket programında analiz edilmiştir. İkili karşılaştırmalar için; Mann-Whitney U testi, çoklu karşılaştırmalar için ise Kruskal Wallis testleri kullanılmış ve ortaya çıkan farkın nedenini anlamak için post-hoc testi, değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Spearman's korelasyon testlerinden faydalanılmıştır. Yapılan analizler doğrultusunda; erkek öğrencilerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları toplam puanı 129±21,32 iken, kız öğrencilerin 125±18,7 olduğu belirlenmiştir ve bunun anlamlı bir fark oluşturduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Katılımcıların toplam MET puanı arttıkça; fiziksel aktivite oranlarının anlamlı derecede arttığı bulunmuş olup, bunun yanı sıra sağlıklı yaşam biçimi davranışları toplam puanlarının, stres yönetimi ve manevi gelişim alt boyutlarında yüksek olduğu tespit edilmiştir. Kronik hastalık sahibi olmanın; öğrencilerin fiziksel aktiviteye katılmasına olumsuz etki ettiği ve bunun yanı sıra tırnak yemenin, yoga yapmanın, uyku sürelerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları üzerine anlamlı bir etkisi olmadığı bulunmuştur. Ayrıca; araştırmaya katılan öğrencilerin yaşları arttıkça fiziksel aktiviteye daha fazla yöneldikleri, bisiklete binmenin sağlıklı yaşam biçimi için önem arz ettiği, günde içilen sigara miktarı azaldıkça kişilerarası ilişkiler ve sağlık sorumluluğu boyutları ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları toplam puanlarında anlamlı bir negatif yönlü ilişki olduğu tespit edilmiştir.