The aim of this case-control study was to evaluate the effect of chronic obstructive pulmonary disease on periodontal clinical parameters and GCF interleukin 1beta, prostaglandin E2 and high-sensitive C-reactive protein levels.A total of 120 subjects were included in this study. The study group consisted of 60 patients with chronic obstructive pulmonary disease, and the test group consisted of 60 systemically healthy individuals. Plaque index, gingival index, bleeding on probing, probing depth, clinic attachment level, prostaglandin E2, interleukin 1beta, serum C-reactive protein levels and C-reactive protein levels in gingival crevicular fluid were measured and recorded. Descriptive statistics, such as mean and standard deviation were used to analyze the collected data. T-test and Mann Whitney U-test were used to compare continuous variables in independent groups. The Pearson correlation analysis test was carried out to determine the correlation between the biochemical and clinical parameters.There were no significantly difference in plaque index, gingival index, bleeding on probing and clinical attachment level between the two groups. The number of present teeth in patients with chronic obstructive pulmonary disease is significantly lower than the control group. Probing depth and the number of cases that have higher rate of pocket-depth greater than or equal to 4 mm were significantly higher in the control group. The levels of C-reactive protein in gingival crevicular fluid and serum were found to be significantly higher in the study group. The effect of the presence and degree of systemic inflammation due to chronic obstructive pulmonary disease was not observed.

Çalışmamızın amacı; Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı olan bireylerde, klinik ölçümleri ve dişeti oluk sıvısındaki prostaglandin E2, interlökin 1beta ve C-reaktif proteinin yanı sıra serum C-reaktif protein düzeylerini saptayıp inceleyerek ve bu parametrelerin birbirleriyle korelasyonlarını değerlendirerek Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığının periodontal dokulara olan etkisinin incelenmesidir.Bu amaçla, 60 stabil Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı olan (deney) ve 60 sistemik olarak sağlıklı (kontrol) olmak üzere toplam 120 birey çalışmaya dahil edilmiştir. Plak indeksi, gingival indeks, sondalamada kanama, sondalanabilir cep derinliği ve klinik ataşman düzeyi olmak üzere klinik ve dişeti oluk sıvısında prostaglandin E2, interlökin 1beta ve C-reaktif protein ile serum C-reaktif protein olmak üzere biyokimyasal ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Çalışma verileri değerlendirilirken bağımsız gruplarda t testi ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Biyokimyasal ve klinik parametreler arasındaki ilişkilerin incelenmesinde Pearson korelasyon analizi uygulanmıştır.Kontrol ve deney gruplarında plak indeksi, gingival indeks, sondalamada kanama, klinik ataşman düzeyleri benzerdir. Kontrol grubunda deney grubuna göre klinik ölçümlerde diş sayısı, sondalanabilir cep derinliği, sondalanabilir cep derinliğinin 4 mm'den büyük ve eşit olduğu bölge sayısı ve oranı buna ilaveten biyokimyasal ölçümlerde interlökin 1beta konsantrasyon değeri anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Deney grubunda ise kontrol grubuna göre biyokimyasal ölçümlerde hsC-reaktif protein ve serum hsC-reaktif protein düzeylerinin anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptanmıştır. Serum hsC-reaktif protein ile dişeti oluk sıvısındaki hsC-reaktif protein düzeyleri arasında pozitif yönde zayıf bir korelasyon saptanmıştır. Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığındaki sistemik enflamasyonun ve bu hastalığın şiddetinin periodontal duruma katkısı belirlenememiştir.