In this study, some bioactive properties of wild edible fruits that grow wild in Kayseri region were investigated. The wild fruits used in this study were wild pear (Pyrus elaegrifolia Pall.), hawthorn (Crataegus spp.), oriental hackberry (Celtis tournefortii L.), oleaster (Elaeagnus angustifolia L.), japonese crabapple (Malus floribunda L.), rosehip (Rosa canina L.), pedunculate oak (Quercus robur L.), service tree (Sorbus domestica L.) and firethorn (Pyracantha coccinea M. Roem.). Folin?Ciocalteu, DPPH, phoshpmolibdenium and agar diffusion methods were carried out for determination of total phenolic content, antioxidant capacity, (free radical scavengering ability), total antioxidant activity and antimicrobial activity of wild edible fruits respectively. The highest results for antioxidant analysis were obtained from pedunculate oak exracts. Total phenolic amount, antioxidant activity and radical scavengering capaticity of pedunculate oak were 454.35 mg GAE /g dry exract, 340.52 mg AAE / g dry extract and 96.52%, respectively. While service tree had the lowest phenolic amount of fruit extracts with the result 4.11 mg GAE / g dry extract, firethorn had the lowest antioxidant capacity with the result 53.32 mg AAE / g dry exract. Oleaster had the lowest free radical scavenge rate with inhibition of 2.46%. There was no antimicrobial effect observed from any fruit extracts concentration on Saccharomyces cerevisiae. No hackberry fruit concentration had inhibition effect on any test microorganism. The highest inhibition effect was obtained from pedunculate oak extract (with 10%) with 33.63 mm inhibition zone on Aeromonas hydrophila. In conclusion, wild edible fruit extracts can be used as bioactive material due to their antioxidant and antimicrobial activity in food industry and human nutrition.Keywords; Antioxidant, antimicrobial, wild edible fruit, wild pear (Pyrus elaegrifolia Pall.), hawthorn (Crataegus spp.), oriental hackberry (Celtis tournefortii L.), oleaster (Elaeagnus angustifolia L.), Japonese crabapple (Malus floribunda L.), rosehip (Rosa canina L.), pedunculate oak (Quercus robur L.), service tree (Sorbus domestica L.), firethorn (Pyracantha coccinea M. Roem.).

Bu çalışmada Kayseri bölgesinde yetişen bazı yabani meyvelerin biyoaktif özellikleri incelenmiştir. Tezde kullanılan yabani meyveler; ahlat (Pyrus elaegrifolia Pall.), alıç (Crataegus spp.), dağdağan (Celtis tournefortii L.), iğde (Elaeagnus angustifolia L.), japon elması (Malus floribunda L.), kuşburnu (Rosa canina L.), meşe palamudu (Quercus robur L.), üvez (Sorbus domestica L.) ve yemişen (Pyracantha coccinea M. Roem.)' dir. Yabani bitkilerin toplam fenolik madde miktarı Folin?Ciocalteu kolorimetrik metodu ile, antioksidan kapasitesi (serbest radikal süpürme kabiliyeti) DPPH yöntemi ile, toplam antioksidan aktivitesi fosfomolibdenyum metoduyla ve antimikrobiyal aktivitesi agar difüzyon yöntemiyle belirlenmiştir. Antioksidan analizlerinde, en yüksek değerler meşe palamudu ekstraktından elde edilmiştir ve meşe palamudunun toplam fenolik madde miktarı, antioksidan aktivitesi ve radikal süpürme kapasitesi (% inhibisyon) sırasıyla 454.35 mg GAE / g kuru ekstrakt, 340.52 mg AAE / g kuru ekstrakt ve %96.52 olarak belirlenmiştir. Toplam fenolik madde miktarı en düşük olan yabani meyve 4.11 mg GAE / g kuru ekstrakt değeri ile üvez iken, antioksidan aktivitesi en düşük olan meyve 53.32 mg AAE / g kuru ekstrakt ile yemişendir. Serbest radikal süpürme aktivitesi en az olan iğde meyvesinin % inhibisyon değeri ise 2.46 olarak tespit edilmiştir. Çalışılan konsantrasyonlardaki ekstraktlara en dirençli mikroorganizma Saccharomyces cerevisiae iken, dağdağan hiçbir test mikroorganizmasına üzerine inhibitif etki gösteremeyerek en az aktif ekstrakt olmuştur. En yüksek inhibisyon zonu 33.63 mm ile meşe palamudu ekstraktının %10 'luk konsantrasyonu tarafından, Aeromonas hydrophila 'ya karşı ölçülmüştür. Sonuç olarak, kullanılan yabani meyvelerin antioksidan ve antimikrobiyal özelliklerinin, gıda sanayii ve insan beslenmesinde bir biyoaktif materyal olarak kullanılabileceği ortaya konmuştur.Anahtar kelimeler; Antioksidan, antimikrobiyal aktivite, biyoaktif özellik, yabani meyve, ahlat (Pyrus elaegrifolia Pall.), alıç (Crataegus spp.), dağdağan (Celtis tournefortii L.), iğde (Elaeagnus angustifolia L.), japon elması (Malus floribunda L.), kuşburnu (Rosa canina L.), meşe palamudu (Quercus robur L.), üvez (Sorbus domestica L.), yemişen (Pyracantha coccinea M. Roem.).