The failure of Doha Development Agenda under the World Trade Organization urged countries to sign much more bilateral Free Trade Agreements with each other. However, the latest agreements not only ensure market access in trade in goods and services, but also cover deeper and more comprehensive provisions on the issues such as technical standards, sanitary and phytosanitary measures, rules of origin, intellectual property rights, public procurement, competition and trade facilitation. Inevitably, this makes firms, producers, exporters, importers, sectoral associations, i.e. interest groups one part of negotiation process. In other words, bureaucratic actors gradually lose their positions in Free Trade Agreements negotiations which are becoming intricate. On the contrary, interest groups are becoming important actors of negotiation process day by day. In this context, considering the importance of automotive and steel sectors in general economy, employment and exportation, this thesis will examine the making process of Turkey's Free Trade Agreements. Based on Robert Putnam's two-level game theory in which he argues that how domestic politics and international relations affect each other, this thesis will explain Turkey's Free Trade Agreement negotiations in a procedural manner. Also, this thesis will show how public authority responsible for conducting the negotiations gets other stakeholders involved in the negotiation process and how interest groups in Turkish automotive and steel sectors try to affect the negotiations, which strategies are adopted and what are their expectations. In doing this, I interviewed with high-level representatives of the interest groups and analysed the official position papers sent to the related Ministries and the article published in their own journals and news, interviews and the statements of high-level representatives published in national and local press.

Dünya Ticaret Örgütü bünyesinde yürütülen Doha Kalkınma Gündemi'nin sekteye uğraması ülkeleri birbirleriyle daha fazla ikili düzeyde Serbest Ticaret Anlaşması yapmaya yöneltmiştir. Ancak, son dönemde akdedilen anlaşmalar artık sadece mal ve hizmetler ticaretinde pazara girişi sağlamanın ötesinde teknik standartlar, sağlık ve bitki sağlığı, menşe, fikri mülkiyet hakları, kamu alımları, rekabet ve ticaretin kolaylaştırılması gibi birçok farklı alanda kapsamlı ve derin hükümler içermeye başlamıştır. Bu durum ister istemez firmaları, üreticileri, ihracatçıları, ithalatçıları, sektörel dernekleri yani çıkar gruplarını müzakere sürecinin bir parçası haline getirmiştir. Diğer bir ifadeyle, daha girift hale gelen Serbest Ticaret Anlaşması müzakerelerinde bürokratik aktörler giderek önemini kaybetmiş, buna mukabil çıkar grupları da müzakere süreçlerinin günden güne önemli aktörleri haline gelmiştir. Bu kapsamda, bu çalışmada, genel ekonomi, istihdam ve ihracatta önemli konumda bulunan otomotiv ve çelik sektörleri özelinden hareketle Türkiye'nin Serbest Ticaret Anlaşmalarının yapım süreçleri incelenecektir. Çalışma, Robert Putnam'ın iç politika ve uluslararası ilişkilerin birbirini nasıl etkilediğini tartıştığı iki aşamalı oyun teorisinden hareketle Türkiye'nin Serbest Ticaret Anlaşması müzakerelerini prosedürel açıdan nasıl yürüttüğünü açıklayarak, müzakereleri yürüten kamu otoritesinin diğer paydaşları sürece nasıl dahil ettiği ve Türk otomotiv ve çelik sektörlerindeki çıkar gruplarının da müzakerelere nasıl etki etmeye çalıştıklarını, hangi stratejileri izlediklerini ve beklentilerini gösterecektir. Çıkar gruplarının müzakere sürecine etki etmede izledikleri stratejileri analiz etmede bu grupların üst düzey temsilcileri ile yapılan mülakatların haricinde bu grupların ilgili Bakanlıklara gönderdikleri yazışmalardan ve yayımladıkları dergilerdeki haberlerden ve üst düzey temsilcilerinin ulusal ve yerel basına yansıyan haber, röportaj v.b. söylemlerinden de yararlanılmıştır.