This study aims to determine the effectiveness of using computer based (CBS) and hybrid simulation (HS) in intramuscular medication skills training, and involves a quasi-experimental design with pre-test and post-test control group. The population of the study involves 109 first year students registered for Namik Kemal University School of Health Nursing Department between January 2017 and June 2017. On the other hand, the sample of the study involves 79 voluntary students meeting the selection criteria. Data were collected by using `Structured Student Information Form`, `State and Trait Anxiety Inventory`, `Intramuscular Medication Skills Exam`, `Intramuscular Medication Skills Control List`, and `Post-simulation Evaluation Inventory.` In data analysis process, the relevant statistical methods were performed by using NCSS 2007 software program. The average age of the participants is 19.76± 2.62 years, 69.6 percent of the participants is female, 59.5 of them is Anatolian or Science High School graduates, and they have moderate levels of anxiety (43.99±08.82). According to the pre-test and post-test results, there was not a statistically significant difference (p>0.05) between students, depending on their groups (CBS vs. HS). However, it was found that the post-test score of students in CBS group is higher than that of students in HS group. Moreover, it was found that CBS students' situational anxiety level before the simulation is significantly lower than (p<0.05) that of HS students. On the other hand, no statistically significant difference was found between the groups before the traditional education method (p>0.05). When the students' intramuscular medication skills are examined, it was seen that students in CBS group have higher test results (75.62±6.82). However, according to the control application, which was performed with the traditional method, it was found that this difference is not statistically significant (p>0.05).In the study, it was noted that the students in CBS group are experiencing lower levels of anxiety during the intramuscular medication. In terms of intramuscular medication skill training, it was concluded that CAS is more effective for psychomotor and cognitive aspects, whereas HS is more effective for affective aspect.

Bu çalışma; intramüsküler ilaç uygulama becerisinin öğretiminde bilgisayar destekli (BDS) ve hibrid simülasyon (HS) kullanımının etkinliğini belirlemek amacıyla ön-test son-test kontrol gruplu yarı deneysel tasarımlı bir araştırmadır. Araştırma evrenini, Ocak-Haziran 2017 tarihleri arasında Namık Kemal Üniversitesi, Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümü birinci sınıfına kayıtlı 109 öğrenci, örneklemini ise araştırmaya dahil olma ölçütlerine uygun ve gönüllü olan 79 öğrenci oluşturdu. Araştırma verileri, `Yapılandırılmış Öğrenci Bilgi Formu`, `Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri`, `İntramüsküler İlaç Uygulama Becerisine İlişkin Bilgi Sınavı`, `İntramüsküler İlaç Uygulama Becerisi Kontrol Listesi` ve `Öğrencinin Simülasyon Sonrası Değerlendirme Anketi` kullanılarak toplandı. Verilerin analizi bilgisayarda NCSS 2007 programı ile uygun istatistiki yöntemler kullanılarak gerçekleştirildi.Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamasının 19,76±2,62 yıl, % 69,6'sının kadın, % 59,5'nin Anadolu-Fen lisesi mezunu ve orta düzeyde sürekli kaygıya (43,99±08,82) sahip oldukları saptandı. Öğrencilerin gruplara göre (BDS, HS) eğitim öncesi ve sonrası yapılan bilgi sınavı puan ortalamaları arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık bulunamazken (p>0,05), son test puanlarının BDS grubunda yüksek olduğu belirlendi. Öğrencilerin simülasyon öncesinde durumluk kaygı puan ortalamalarının BDS grubunda anlamlı düzeyde düşük olduğu (p<0,05), geleneksel/klasik eğitim yöntemi öncesinde ise gruplar arasında istatistiksel anlamlı farklılık olmadığı bulgulandı (p>0,05). Öğrencilerin intramüsküler ilaç uygulama becerileri incelendiğinde, BDS grubunda beceri puan ortalamasının yüksek olduğu (75,62±6,82) ve geleneksel/klasik yöntem ile tekrarlanan kontrol uygulaması bağımsız gözlemci değerlendirmesinde gruplar arasında belirlenen farklılığın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edildi (p>0,05). Çalışmada BDS grubundaki öğrencilerin intramüsküler ilaç uygulama becerisinde daha az düzeyde kaygı yaşadığı saptandı. Bu becerinin öğretiminde bilişsel ve psikomotor alanda BDS'un, duyuşsal boyutta ise HS yönteminin daha etkili olabileceği sonucuna varıldı.