The aim of this study is to compare the attitudes, experiences and legalawareness of genders towards marital violence against women. The experiences of the participants related to violence during childhood, their attitudes and legal awareness towards the violence in marriage are included. The violent behaviors against the wives of male participants and the exposure of violence of female participants by their husbands have also been researched.The research sample consists of 445 participants, 250 female- 195 male, aged 18-25, married, living in Tekirdağ, Kırklareli and mostly in Istanbul from various socio-cultural levels. In this study, the questionnaire form prepared by researchers and The Attitudes Towards Violence Against Women in Marriage Scale developed by Sakallı- Uğurlu and Ulu (2003) have been used to collect data. Although there is no significant difference between the experiences of the participants about violence during their childhood and in their families and awareness of the contents of the articles prepared based on the law no 6284 to Protect Family and Prevent Violence Against Women, there is a significant difference between the attitudes of participants towards violence against women in marriage. Male participants mostly use psychological violence against their wives and female participants are mostly exposed to psychological violence by their husbands. In marriage, the female participants tolerate physical (t(443)=-5.281, p<0.05) and verbal (t(443)=-5.898,p<0.0001) violence relatively less than the males and their positive attitude towards splitting up (t(443)=-5.254, p<0.0001) are higher than that of male participants.It is thought that changing attitudes towards violence, which is a strong factor to display violent behavior towards women, has an important place in the works to prevent violence against women.Key Words: Violence Against Women, Domestic Violence, Attitudes Towards Partner Violence.

Bu çalışma evlilikte kadına yönelik şiddete ilişkin tutum, yaşantı ve yasal farkındalığa ilişkin cinsiyetler arası karşılaştırma yapmayı amaçlamaktadır. Katılımcıların çocukluk çağı şiddet yaşantıları, aile içi şiddete tanıklıkları, erkek katılımcıların eşe yönelik şiddet davranışları, kadın katılımcıların eşleri tarafından maruz kaldıkları şiddet yaşantıları, evlilikte kadına yönelik şiddete ilişkin tutumlar ve yasal farkındalıkları araştırılmıştır.Araştırmanın örneklemi çoğunluk İstanbul olmak üzere Tekirdağ ve Kırklareli'de yaşayan 18-65 yaş arası, evli, 195 erkek ve 250 kadından oluşmak üzere farklı sosyokültürel düzeyden toplam 445 kişiden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplamak amacıyla araştırmacılar tarafından hazırlanan Görüşme Formu ve Sakallı-Uğurlu ve Ulu (2003) tarafından geliştirilen ve aynı yazarlar tarafından geçerlik güvenirlik çalışması yapılan Evlilikte Kadına Yönelik Şiddete İlişkin Tutumlar Ölçeği uygulanmıştır.Katılımcıların çocukluk çağı şiddet yaşantıları, aile içi şiddete ilişkin tanıklıkları ve 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun baz alınarak hazırlanan kanun maddesi içeriklerini bilme arasında anlamlı bir farklılık bulunmazken katılımcıların evlilikte kadına yönelik şiddete ilişkin tutumları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Erkek katılımcılar, eşlerine daha çok psikolojik şiddet uygulamakta; kadın katılımcılar ise eşlerinden daha çok psikolojik şiddet görmektedirler. Kadınlar, evlilikte kadına yönelik fiziksel (t(443)=-5,281, p<0,05) ve sözel (t(443)=-5,895, p<0,0001) şiddeti erkeklere nispeten daha az tolere etmektedir ve ayrılmaya karşı olumlu tutumları (t(443)=5,254, p<0,0001) erkeklerden daha yüksektir.Evlilikte kadına yönelik şiddet davranışlarının sergilenmesinde güçlü bir etken olan şiddete ilişkin tutumların değiştirilmesinin kadına yönelik şiddeti önleme çalışmalarında önemli bir yere sahip olduğu düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Kadına Yönelik Şiddet, Aile İçi Şiddet, Eş Şiddetine İlişkin Tutumlar.