Aim: The concept of speech and language delay, is the situation that a child's performance of language development occurs less than its expected chronological age level. In current study, it is aimed to compare the children having developmental speech and language delay and the children having normal speech development with regard to their parenting attitudes.Material and Method: 54 children and their mothers are included into study in the manner that 20 children with developmental speech and language disorder are assigned as case group and 34 children with normal speech and language development are assigned as control group. Sociodemographic Information Form and Parenting Attitudes Scale (PAS) are conducted to all participant parents. Obtained data are statistically compared.Results: In this study, parallel with the literature it is observed that, frequency of having developmental speech and language disorder (DSLD) is higher in boy children. Beside this fact, there is a significant differance between groups with regards to mother's education level (p=0.02) and socioeconomic level (p=0.03) factors. Also a significant difference between groups is obtained in terms of parenting attitudes and it is observed that the level of Permissive Parenting Attitudes (p=0.03) and level of Overprotective Parenting Attitudes (p=0.01) is higher through parents of children that have DSLD.Conclusion: Several factors can be counted as the reasons of the speech and language delay through children, as the result of this study. In this study, the factors that; gender, mother's education level, socioeconomic level and also permissive and overprotective parenting attitudes have significant impact on of children language development. Key Words: Language Development, Language Delay, Delayed Speech, Developmental Speech and Language Disorder, Parenting Attitudes.

Amaç: Dil ve konuşmada gecikme olgusu; bir çocuğun dil gelişiminde takvim yaşından beklenenin altında performans göstermesi durumudur. Bu çalışmada gelişimsel dil ve konuşma bozukluğu olan çocukların anneleri ile normal konuşma gelişimine sahip çocukların annelerinin ebeveynlik tutumları açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 2-6 yaş arasında gelişimsel dil ve konuşma bozukluğuna sahip 20 çocuk ve annesi vaka grubunda; normal konuşmaya sahip 34 çocuk ve annesi kontrol grubunda olmak üzere toplam 54 çocuk ve annesi dâhil edilmiştir. Bütün katılımcı ebeveynlere Sosyodemografik Bilgi Formu ve Ebeveyn Tutum Ölçeği (ETÖ) uygulanmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmamızda literatürle uyumlu bir şekilde gelişimsel dil ve konuşma bozukluğunun (GDKB) erkek çocuklarda daha fazla görüldüğü tespit edilmiştir. Ayrıca, annenin öğrenim durumu (p=0.02) ve ailenin sosyoekonomik düzeyi (p=0.03) bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Ebeveyn tutumları bakımından ise gelişimsel dil ve konuşma bozukluğu (GDKB) olan çocuğa sahip annelerde aşırı koruyucu (p=0.01) ve izin verici (p=0.03 ebeveyn tutumlarının daha yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır.Sonuç: Çocuklarda dil ve konuşma gecikmesine sebep olan birçok faktör bulunmaktadır. Çalışmamızda cinsiyetin, annenin öğrenim durumunun ve ailenin sosyoekonomik düzeyinin gelişimsel dil ve konuşma bozukluğunda etkili faktörler olabileceği; bunun yanı sıra aşırı koruyucu ve izin verici ebeveyn tutumlarının, çocuğun dil gelişimde önemli bir role sahip olabileceği sonucuna varılmıştır.Anahtar Sözcükler: Dil Gelişimi, Dil Gecikmesi, Gecikmiş Konuşma, Gelişimsel Dil ve Konuşma Bozukluğu, Ebeveyn Tutumları.